Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Prawnik wyjaśnia: Przemoc domowa

Kamil Gross
Naszym czytelnikom doradza adwokat Kamil Gross.

Dom rodzinny postrzegany jest jako miejsce wypełnione miłością, szacunkiem, wzajemnym zrozumieniem. To miejsce w którym każdy powinien odnaleźć spokój i bezpieczeństwo. Niestety niektórym ludziom dom rodzinny kojarzy się z miejscem cierpienia, poniżenia, rozpaczy, lęku, a nawet tortur. WHO (Światowa Organizacja Zdrowia z siedzibą w Genewie) definiuje przemoc jako celowe użycie siły fizycznej lub władzy, sformułowane jako groźba lub rzeczywiście użyte, skierowane przeciwko samemu sobie, innej osobie, grupie lub społeczności, które albo prowadzi do spowodowania obrażeń cielesnych, śmierci, szkód psychicznych, wad rozwoju lub braku elementów niezbędnych do normalnego życia i zdrowia, albo z którym wiąże się wysokie prawdopodobieństwo spowodowania powyższych skutków.

STRONA INTERNETOWA ADWOKATA KAMILA GROSSA

Możemy wymienić wiele rodzajów przemocy, jednak najczęściej spotykana w rodzinach jest przemoc fizyczna, która poprzez takie zachowania jak na przykład bicie, popychanie, przytrzymywanie, rzucanie w kogoś ciężkimi przedmiotami, obezwładnianie, szczypanie, kopanie, duszenie, polewanie substancjami żrącymi, a nawet użycie broni, może prowadzić do trwałych i nieodwracalnych uszkodzeń ciała. Inną równie powszechną formą przemocy jest przemoc psychiczna, która pozostawia po sobie ślady w psychice człowieka, czy inaczej - pozostawia zmiany neurologiczne w mózgu. Do najczęstszych form przemocy psychicznej można zaliczyć wyzywanie, osądzanie, wyśmiewanie, lekceważenie, szantażowanie, straszenie, krytykowanie, nieliczenie się z czyimiś uczuciami, pogarda względem drugiej osoby, świadome narzucanie swojego zdania, brak szacunku czy utrudnianie drugiej osobie kontaktu z ważnymi dla niej osobami. Niestety wbrew pozorom opisana przemoc fizyczna i psychiczna jest niepokojąco często spotykana w obecnych czasach. Zdarza się jednak tak, że ludzie nie są świadomi, że padli ofiarą przemocy psychicznej i szukają źródła problemu w sobie, nie natomiast w drugiej osobie. Stają się rozdrażnieni, załamani, bezsilni, a ich samoocena radykalnie się obniża. Ta forma przemocy, która jest bardzo trudna do rozpoznania i udowodnienia, najczęściej dotyka małżeństw. Kolejną formą przemocy jest przemoc seksualna polegająca na zaspokojeniu własnych potrzeb seksualnych kosztem innej osoby wbrew jej woli.

Do najbardziej znanych form przemocy seksualnej zaliczamy gwałt, dotykanie miejsc intymnych, zmuszanie do niechcianych praktyk seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi, czy sadystyczne formy pożycia seksualnego. Niestety często ww. formy przemocy seksualnej wiążą się z bezpośrednim użyciem siły fizycznej. W tym przypadku bardzo często ofiarami przemocy seksualnej stają się dzieci, które są bardziej bezbronne niż osoby dorosłe.

Polski ustawodawca uznając, że „przemoc w rodzinie narusza podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowania godności osobistej, a władze publiczne mają obowiązek zapewnić wszystkim obywatelom równe traktowanie i poszanowanie ich praw i wolności, a także w celu zwiększania skuteczności przeciwdziałania przemocy w rodzinie” uchwalił w dniu 29 lipca 2005 r. ustawę o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, które weszła w życie w dniu 21 listopada 2005 r. Ustawa ta określa zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, zasady postępowania wobec osób dotkniętych przemocą w rodzinie oraz zasady postępowania wobec osób stosujących przemoc w rodzinie.

Pod pojęciem przemocy w rodzinie ustawa uznaje jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny oraz innych osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą. Osobie dotkniętej przemocą w rodzinie udziela się bezpłatnej pomocy, w szczególności w formie: poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego, interwencji kryzysowej i wsparcia, ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej, zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie, zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania.

Wobec osób stosujących przemoc w rodzinie stosuje się przewidziane w ustawie środki mające na celu zapobieganie ich kontaktowaniu się z osobami pokrzywdzonymi oraz oddziaływania korekcyjno-edukacyjne. Zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie są realizowane przez organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego. Gmina podejmuje działania na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności w ramach pracy w zespole interdyscyplinarnym. Zespół interdyscyplinarny powołuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą przedstawiciele: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą także kuratorzy sądowi.

W skład zespołu interdyscyplinarnego mogą wchodzić także prokuratorzy oraz przedstawiciele innych podmiotów działających na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Zespół interdyscyplinarny może tworzyć grupy robocze w celu rozwiązywania problemów związanych z wystąpieniem przemocy w rodzinie w indywidualnych przypadkach. Członkowie zespołu interdyscyplinarnego oraz grup roboczych wykonują zadania w ramach obowiązków służbowych lub zawodowych. Prace w ramach grup roboczych są prowadzone w zależności od potrzeb zgłaszanych przez zespół interdyscyplinarny lub wynikających z problemów występujących w indywidualnych przypadkach. Zespół interdyscyplinarny realizuje działania określone w gminnym programie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie. Zadaniem zespołu interdyscyplinarnego jest integrowanie i koordynowanie działań podmiotów oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności przez: diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie, podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mających na celu przeciwdziałanie temu zjawisku, inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie, rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym, inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie.

Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywa się w oparciu o procedurę „Niebieskie Karty” i nie wymaga zgody osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. Procedura „Niebieskie Karty” obejmuje ogół czynności podejmowanych i realizowanych przez przedstawicieli jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty i ochrony zdrowia, w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie. Wszczęcie procedury „Niebieskie Karty” następuje przez wypełnienie formularza „Niebieska Karta” w przypadku powzięcia, w toku prowadzonych czynności służbowych lub zawodowych, podejrzenia stosowania przemocy wobec członków rodziny lub w wyniku zgłoszenia dokonanego przez członka rodziny lub przez osobę będącą świadkiem przemocy w rodzinie. Jeżeli członek rodziny wspólnie zajmujący mieszkanie, swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, osoba dotknięta przemocą może żądać, aby sąd zobowiązał go do opuszczenia mieszkania.

Sąd rozpoznaje sprawę w trybie przepisów ustawy Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. Postanowienie zapada po przeprowadzeniu rozprawy. Staje się ono wykonalne z chwilą ogłoszenia i może być zmienione lub uchylone w razie zmiany okoliczności. W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą w rodzinie pracownik socjalny wykonujący obowiązki służbowe ma prawo odebrać dziecko z rodziny i umieścić je u innej niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej.

STRONA INTERNETOWA ADWOKATA KAMILA GROSSA

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Wielki Piątek u Ewangelików. Opowiada bp Marcin Hintz

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na glogow.naszemiasto.pl Nasze Miasto