Według zapisków z kroniki świdnickiego kupca Ephraima Ignatiusa Naso (wg przekazów ustnych z 1667 r.) grudki srebra na zboczu góry Plautzenberg jako pierwszy odkrył górnik o imieniu Johan. Wspomniana góra to obecnie Wzgórze Kościelne leżące w masywie Chełmca.
Właśnie u jej podnóża w XIV wieku zamieszkali pierwsi saksońscy górnicy, którzy założyli osadę Gottesberg (Bożą Górę). Dziś to historyczna nazwa Boguszowa.
Z rąk do rąk
Miejscowość zgodnie z testamentem księżnej Agnieszki (wdowy po Bolku II, księciu świdnicko-jaworskim) po jej śmierci trafiła pod panowanie czeskie. W 1497 roku król Władysław Jagiellończyk sprzedał Książ i okolice włącznie z Boguszowem swojemu kanclerzowi Johannowi Schellenbergowi. W dwa lata później władca nadał miejscowości prawa miejskie.
Kataklizmy i zarazy
Dzięki górnictwu – najpierw rud srebra i ołowiu, a później węgla kamiennego – Boguszów rozwijał się i podnosił po kolejnych nieszczęściach nawiedzających miasto.
W 1529 roku na boguszowskim Rynku usytuowano pierwszy szyb kopalni. Nosiła nazwę „Śmiało z Bogiem”. Po jakimś czasie było tu ich aż pięć! Rozkwit nie trwał jednak długo.
W 1554 roku Boguszów zniszczył wielki pożar. Kopalnie praktycznie przestały istnieć. Ale wielki ogień nie oznaczał końca nieszczęść. W pierwszej połowie XVII wieku pustoszyły je: wojna trzydziestoletnia, epidemia dżumy i kolejny wielki pożar.
Cechy za pan brat
Miasto powróciło do życia, kiedy jego właściciel Hans Heinrich II von Hohberg w 1681 roku przywrócił mu przywileje miasta górniczego. Przy górnikach znakomicie funkcjonowały inne zawody. Powstały cechy szewców (1626) i piekarzy (1683).
W XVII i XVIII wieku miasto stało się ośrodkiem włókienniczo-odzieżowym. W 1701 roku powstał tu również browar miejski (zamknięty w 1997 r) produkujący piwo znane nawet w Berlinie.
Niestety, w 1724 roku miasto zniszczył kolejny wielki pożar. Tym razem w odbudowie pomogli sąsiedzi. Kamienna Góra, Jelenia Góra, Jawor i Świdnica przekazały na ten cel znaczne kwoty pieniędzy. W miejscu gorzelni, od której rozpoczął się pożar w 1731 roku, ukończono budowę ratusza.
Węgiel, czyli rozwój
Rok 1865 oznaczał koniec nieopłacalnej już wtedy eksploatacji złóż srebra. Ale przyroda nie znosi próżni – zaczęto wówczas intensywnie wydobywać inne bogactwo tej ziemi – węgiel kamienny.
Wtedy też nastąpiła wielka rozbudowa Boguszowa. W 1900 roku miasto miało już 8966 mieszkańców (dla porównania w 1840 r. było ich 2324).
Miasto kwitło. W 1823 roku do dwóch zbiorników w Rynku doprowadzano drewnianymi rurami wodę dla mieszkańców. W 1875 roku uruchomiono gazownię i zaczęto oświetlać ulice lampami gazowymi. Na początku XX wieku rozpoczęto elektryfikację miasta, a w latach 1920-1922 zostało skanalizowane.
Czas na rowery
W Boguszowie panuje specyficzny podgórski i górski klimat. Z tego względu w latach 20. XX wieku górniczy Boguszów stał się też wziętą stacja klimatyczną. Przyjeżdżali tu turyści i narciarze. W latach 1905-1933 miasto miało 10 zajazdów, 18 gospód, 4 hotele w rynku i kilka w innych dzielnicach miasta. Przy ul. Fornalskiej 11 funkcjonowało pierwsze na Dolnym Śląsku kasyno. Wojny światowe oszczędziły miasto. Pomimo to, jego sytuacja ekonomiczna nie jest najlepsza. Władze Boguszowa-Gorców liczą na wykorzystanie położenia miasta i mogący je postawić na nogi rozwój turystyki. Już teraz sporym zainteresowaniem rowerzystów górskich cieszą się okolice miasta.
Kto musi dopłacić do podatków?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
