Gdzie spać? |
| Parafia istnieje od roku 1242 lub 1241, a wezwanie brzmiało pierwotnie: Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela. Prócz jej kościoła filialnego w leżącej 3 km na północny zachód Małej Kamienicy takiego wezwania nie znajdziemy nigdzie w Sudetach. 24 VI obchodzi się pamiątkę narodzenia tego świętego. Ponieważ wtedy właśnie wypada tzw. przesilenie letnie, z którym wiązały się liczne pogańskie obrzędy dotyczące wody, dlatego wprowadzając chrześcijaństwo, wykorzystywano fakty z życia św. Jana i zostawał on patronem wielu kościołów, zwłaszcza stawianych nad kapryśnymi rzekami i przy kultowych źródłach (np. w Cieplicach). O jego męczeńskiej śmierci wspominają dwie ewangelie (Mt 14, 1-12 i Mk 6, 14-29). W Kościele katolickim śmierć św. Jana Chrzciciela wspominana jest 29 VIII. Obecny kościół w Starej Kamienicy powstał w XV w. na miejscu poprzednich i jest budowlą gotycko-renesansową. Ma wysoką wieżę zbudowaną w dole na planie kwadratu, wyżej zaś na rzucie ośmioboku. Jest ona zwieńczona hełmem z dwoma prześwitami. Na jej wsch. ścianie, na wys. ok. 10 m wmurowano krzyż pokutny. Z bliska widać jeszcze dwie mniejsze wieże, dostawione z obu boków. Mieszczą one klatki schodowe, prowadzące na renesansowe empory boczne, a powstały ok. 1624. Dostawienie dwóch małych wież bardzo urozmaiciło kształt świątyni. Na ścianach gotyckie i renesansowe portale. Wewnątrz mamy nawę oraz długie prezbiterium, poszerzone w XVII w. o dwie mniejsze nawy boczne z emporami. Świątynia ma trzy barokowe ołtarze. Największy z nich, główny, przedstawia scenę śmierci św. Jana, dwa pozostałe stoją po bokach nawy przy łuku tęczowym. Na prawo od zakrystii znajduje się gotyckie sakrarium (schowek w murze na Najświętszy Sakrament i cenne naczynia), w którego drzwiczki wmontowano barokowy portret trumienny. Portrety trumienne są unikalnym zjawiskiem artystycznym polskiej Sarmacji XVII i XVIII w. i występują w zasadzie tylko na ziemiach dawnej Rzeczpospolitej. Kamienna chrzcielnica pochodzi z końca XV w., ale jej nakrycie wykonano w 1624 r. z cyny. Dużej wartości jest drewniana ambona, ufundowana ok. roku 1626 przez Jana Ulryka von Schaffgotscha. Jej korpus podtrzymuje anioł wyłaniający się z obłoków. Na nim rzeźby apostołów, od lewej: Mateusz, Piotr, Jan, Andrzej, Tomasz. Na schodach kolejni: Bartłomiej, Filip, Jakub Starszy, Jakub Młodszy, Juda Tadeusz i Szymon. Baldachim ma od spodu na tzw. podniebiu rzeźbę Ducha Św. pod postacią gołębicy. Na ambonie jest też herb fundatora. Nawa ma kształt prostokąta, jest gotycka, jednak sklepienie zostało w okresie renesansu zakryte płaskim stropem, podzielonym na prostokątne pola-kasetony i malowanym w ornamenty. Jest to typ malarstwa zwanego patronowym, od patronów – skórzanych szablonów, które przykładano do stropu. Taka technika zapewnia masową i tanią produkcję, a nie wymaga biegłości w sztuce, raz przygotowane patrony umożliwiały wielokrotne powielanie tego samego wzoru. Artyści-malarze traktowali ją często jako coś niegodnego lub sztukę gorszej kategorii. Dziś jednak taki strop jest na tyle rzadki, że niezależnie od swej wartości artystycznej, robi duże wrażenie na turystach. Kościół ten jest interesujący ze względu na rzadko spotykane połączenie gotyku z renesansem, a tego ostatniego stylu mamy na terenie Sudetów niewiele. W tym roku przypada rocznica 760-lecia parafii. Uroczystości odpustowe odbędą się w czwartek 29 VIII. Msze św. w niedziele odprawiane są natomiast o godz. 8.30, 10 i 12. |
Wideo
Jak Disney wzbogacił przez lata swoje portfolio?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl
Polecane oferty
Materiały promocyjne partnera
