Szkoła dobrych manier prof. Michała Iwaszkiewicza - Wino na każdą okazję

Docierają do Polski wina z różnych stron świata. To od lat obok piwa ulubiony przez studentów mocniejszy napój...

- W moich młodych latach studenci pili wino w znakomitej winiarni ,,Słowiańska“. Krążą o niej legendy jak i opowieści prawdziwe. Pili wówczas wyłącznie dobre wina. Nigdy wino marki wino. Modny był słynny ,,Prosek dalmatyński“, ale i rieslingi i tunezyjska ,,Gelalla“ i wiele innych. Wino piło się także w klubie ,,Od Nowa“ mieszczącym się przy ulicy Wielkiej. I proszę sobie wyobrazić, że w klubie studenckim mimo, że było piwo i mocniejsze alkohole moja generacja piła przede wszystkim wino. To samo było w ,,Pałacyku“ we Wrocławiu, w warszawskiej ,,Stodole“ czy ,,Pod Jaszczurami“ w Krakowie.

Potem nastąpiła epoka piwa

- Obserwując moich studentów i młodszych kolegów widzę, że picie wina zeszło na dalszy plan. Ale w środowisku studenckim nigdy nie piło się wina patykiem pisanego. Znam inne środowiska młodzieżowe gdzie to proste wino jest traktowane serio.

Jak powinna wyglądać kultura picia wina?

- Oczywiście winem też można się upoić. Słynne bachanalia czy uroczystości ku czy Dionizosa były tego dowodem. Należy pić wyłącznie wina gronowe. Obojętnie słodkie, wytrawne czy półwytrawne. Nadają się one na różne okoliczności. Są rozwinięte szkoły picia wina. Powiada się w nich w jakiej temperaturze i w jakich okolicznościach i do jakich potraw się pije.

Czy pije się wino bez okazji?

- Też. Przy różnych okolicznościach można poczęstować gościa lampka wina. Ale to dziś rzadki obyczaj, bo wino często traktowane jest jako dodatek do konsumpcji. Natomiast bardzo rzadko odbywają się spotkania związane tylko z celebrowaniem picia wina.

Szczególną odmianą wina są jakże lubiane przez studentów grzańce

- W tym przypadku nie liczy się marka wina. To po prostu podgrzane wino z goździkami lub innymi dodatkami. Podobnie jak miody pitne służy raczej rozrywce prostej na przykład przy ognisku.