Bulwar Piotra Łazarkiewicza w Cieplicach. Znany reżyser uhonorowany nazwą ulicy

Bulwar Piotra Łazarkiewicza w Cieplicach

Postać Piotra Łazarkiewicza nagle zmarłego reżysera, scenografa, aktora i producenta filmowego postanowiono szczególnie uhonorować, ponieważ urodził się on w Cieplicach Śląskich i chodził do liceum ogólnokształcącego im. Norwida. W nim w 1972 roku zdał maturę.

Rodzice Piotra Łazarkiewicza prowadzili prewentorium dla dzieci chorych na gruźlicę w dawnym schronisku Ludwigsbaude na Rozdrożu Izerskim. Ten obecnie zrujnowany budynek, w połowie drogi pomiędzy Szklarską Porębą a Świeradowem, był domem reżysera w dzieciństwie. Stąd wyjechał do Wrocławia, by studiować filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Już wtedy planował, że zostanie filmowcem. Ale aby studiować reżyserię w szkole filmowej w Łodzi, trzeba było w tamtym czasie zdobyć najpierw dyplom innej uczelni. Ostatecznie do łódzkiej filmówki się nie dostał, ale udało mu się zaliczyć egzaminy w nowo otwartej szkole filmowej w Katowicach.

Jako asystent reżysera brał udział w realizacji filmów Agnieszki Holland, Antoniego Krauzego i Krzysztofa Zanussiego. Był autorem filmów fabularnych: "Kocham kino" (1986), "W środku Europy" (1990), "Odjazd" (1991, wspólnie z Magdaleną Łazarkiewicz) i "Pora na czarownice" (1995) oraz licznych filmów dokumentalnych, m.in. "Mantra" (1983), "Improwizacja" (1985), "Fala" (1986 film pełnometrażowy), "Soc" (1989), "Wielka woda" (1996), telewizyjnych reportaży i programów artystycznych.

Zmarł na zawał serca w 2008 roku podczas przygotowań do spektaklu "Prawo McGoverna", który powstawał w oparciu o sztukę autorstwa Zbigniewa Hołdysa. Premiera jego ostatniego filmu „0_1_0” odbyła się już po jego śmierci.