To były czasy! Jeleniogórzanie spotykali się w kawiarniach, spacerowali po parkach, w hotelach przyjmowali turystów i budowali teatr

• 1900 rok Uruchomiono w Jeleniej Górze fabrykę likieru Echte Stonsdorfer. Mieściła się w dawnym Cunersdorfie, dzisiejsza ul Wolności. Właścicielem fabryki był Otto Sabrin. Likier sprzedawał w sąsiedniej restauracji „Trzy Dęby".
• 1900 rok . Wybudowano parterowy budynek na rogu ul. 1 Maja nr 70 i ul. Okrzei (Bahnhofstrasse i Franzstrasse). Była tam kawiarnia – cukiernia Zimmera. Lokal konsumpcyjny posiadał główne wejście z narożnika. Wewnątrz wchodziło się po kilku stopniach na podwyższony poziom 193 podłogi, co powodowało, że cztery duże okna zaczynały się tuż przy podłodze i dawały komfort objęcia wzrokiem wszystkiego, co dzieje się na ulicy. Układ ten dziś jeszcze daje korzystne wrażenie klientom przebywającym wewnątrz lokalu i stwarza miłą atmosferę. Po wojnie mieścił się tam bar szybkiej obsługi "Karzełek".
• 1909 rok. Pierwszym w mieście kinem z prawdziwego zdarzenia była dzisiejsza Marysieńka, zwana Welt - Theater. Później zmieniały się nazwy, a budynek był kilka razy przebudowywany. Dzisiaj zamiast kina jest sklep.
• 1902 ro. Rusza linia kolejowa Jelenia Góra – Szklarska Poręba – Jakuszyce – Tanwald. Tylko ten projekt został zrealizowany. Były plany budowy kolei wąskotorowej z Cieplic przez Karpacz na szczyt Śnieżki. Wybuch I Wojny Światowej przeszkodził jego realizacji. Oprócz turystów pociąg do Tanwaldu woził węgiel do ośrodków przemysłowych Jablonca i Liberca.
• 1902 rok. W Parku Miejskim postawiono profil geologiczny Sudetów Zachodnich. Przedstawia budowę gór w skali 1 do 5 tysięcy (metr długości profilu odpowiada 5 km w naturze). Wzniesiono go z oryginalnych skał, odpowiadających tym, z których górskie szczyty są zbudowane w naturze. Bloki skalne zwożono nieraz z odległości ok. 70 km. Użyto ok. 30 różnych rodzajów kamienia. Inicjatorami budowy byli działacze Towarzystwa Karkonoskiego. Lokalizacja profilu nie była przypadkowa. Z miejsca jego ustawienia widoczna jest panorama Karkonoszy, co umożliwia konfrontację części profilu z naturą. Do dziś uczniowie przychodzą tu na lekcje geografii.
• 1904 rok. Rozpoczęła się 12-letnia kadencja Artura Hartunga na stanowisku burmistrza Jeleniej Góry. Hartung został oficjalnie wprowadzony na nowe stanowisko z dniem 4 stycznia 1904 r. Karl Arthur Hartung nie był jeleniogórzaninem z urodzenia. Przyszedł na świat w Turyngii, w niewielkim Lundhausen koło miasta Gotha. 10 grudnia 1892 r. Hartung został wybrany drugim burmistrzem (zastępcą burmistrza) w Jeleniej Górze. Otrzymał tu mieszkanie, do którego przeniósł całą swoją rodzinę. Od tego czasu pozostał na stałe w stolicy Karkonoszy. Zmarł 28 grudnia 1936 r. Pochowano go na cmentarzu komunalnym w Jeleniej Górze.
• 1904 rok. Ze składek mieszkańców Jeleniej Góry wybudowano Teatr jako Dom Sztuki i Zgromadzeń (Kunst und Vereinshaus). Po wybudowaniu gmachu Teatru odbywały się tu, zgodnie z przeznaczeniem, zgromadzenia polityczne i zjazdy oraz gościnne występy teatrów z sąsiednich miast dolnośląskich.
• 1908 rok. Właściciel fabryki maszyn papierniczych Eugen Füllner po pobycie w Szwecji, zauroczony restauracją Forgenstern spod Oslo wybudował w Jeleniej Górze jej kopię. Füllner wybudował ten pawilon w norweskim stylu, zwanym smoczym i nazwał tak park, żeby również przypodobać się cesarzowi Niemiec, Wilhelmowi II Hohenzollernowi, który uwielbiał styl nordycki. W
• 1909 - Po Bad Warmbrunn jeździły dwa "samochody-omnibusy". Pierwsze prawdziwe autobusy pojawiły się w Jeleniej Górze w 1921 roku. Były to autobusy podmiejskie. W roku 1923 otwarto połączenia z Sobieszowa do Szklarskiej Poręby i przez Sobieszów, Podgórzyn, Sosnówkę do Karpacza Górnego. Trzy lata później autobusy dojeżdżały również bezpośrednio z Hirschergu przez Stonsdorf (Staniszów) do Karpacza.

(Na podstawie Edward Basałygo "900 lat Jeleniej Góry")