Rondo Barei w Jeleniej Górze. Uroczystość odsłonięcia tablicy

Radni uhonorowali Bareję, rondem jego imienia w 2012 roku. Żona reżysera jest gościem rozpoczynającego się w Jeleniej Górze Festiwalu Filmów Komediowych Barejada. Uświetni też uroczystość odsłonięcia tablicy.

Stanisław Bareja w młodości był związany z Jelenią Górą. Mieszkał tu trzy lata. Wraz z rodziną sprowadził się w Karkonosze ze zniszczonej Warszawy w 1947 roku. Ojciec przyszłego reżysera początkowo prowadził w Jeleniej Górze zakład wędliniarski, a później kierował ubojem w Państwowych Zakładach Przemysłu Mięsnego.W 1949 roku Bareja zdał maturę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze.

Potem postanowił zdawać do łódzkiej szkoły filmowej. W swym podaniu do szkoły napisał, że ze wszystkich zawodów najbardziej podoba mi się praca w filmie. A przekonanie to powziął po długiej lekturze czasopism filmowych. Po studiach, ukończonych w 1954 roku, zaczął pracować jako asystent reżysera. Nie powrócił już do Kotliny Jeleniogórskiej. W swych filmach nawiązywał jednak, do miasta swojej młodości. Jelenia Góra pojawia się w dialogu z „Misia”, gdy prezes Ryszard Ochódzki zwraca się do właściciela sklepu mięsnego w Londynie (granego przez Stanisława Bareję) - „Kamyk, o który pan prosił, z Jeleniej Góry przywiozłem ”. Widząc zdziwioną minę rozmówcy, Ochódzki poprawia się „Z Jasnej Góry, oczywiście”.

Jeleniogórskie plenery miały zagrać też w filmie „Trójka do bicia”. Miała to być komediowa wersja „Złota dla zuchwałych”, ale do realizacji scenariusza przygotowanego razem z Jackiem Fedorowiczem, nigdy nie doszło.
Słynny reżyser w Jeleniej Górze doczekał się festiwalu filmów komediowych swojego imienia.

Najsłynniejsze filmy Stanisława Barei opisywały absurdy komunistycznego systemu. Widzowie uwielbiali go za komedie „Poszukiwany, poszukiwana”, „Nie ma róży bez ognia”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, „Misia” lub serial telewizyjny „Alternatywy 4”. Krytycy, środowisko reżyserskie i władza nie doceniali go. Cenzorzy bezlitośnie wycinali z jego filmów niektóre sceny.

Bareja prywatnie angażował się w działalność opozycyjną. Nie należał partii. Swoim małym fiatem przewiózł kiedyś z zagranicy maszynę drukarską dla nielegalnej drukarni. Przez wiele lat w jego garażu działała ciemnia fotograficzna Niezależnej Oficyny Wydawniczej „Nowa”. Reżyser zmarł na zawał serca w czerwcu 1987 w Niemczech. Został pochowany w Warszawie.

Stanisław Bareja od 2005 roku ma swoją ulicę w stolicy. W Krakowie imię Barei nosi charakterystyczne rondo w kształcie elipsy. W Katowicach poświecono mu skwer przed kinem. W 2011 roku w Łódzkiej Alei Sław odsłonięto gwiazdę Barei.