Bukowiec: Park, góry, zabytki i lasy to kapitał na przyszłość

Mieszkańcy Bukowca swą przyszłość widzą w rozwijającej się turystyce. Miejscowy park i pałac są częścią Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej. W Bukowcu już teraz jest 15 gospodarstw agroturystycznych, schronisko Skalnik i ośrodek wypoczynkowy. W sezonie letnim lub w długie weekendy trudno w nich znaleźć wolne miejsca. Obiektów turystycznych będzie na pewno przybywało.

Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej właśnie odrestaurowuje zabytkowy park. Remontowana jest wieża widokowa i stara herbaciarnia. Wkrótce zacznie się remont stylizowanej ruiny średniowiecznego opactwa. Członkowie fundacji chcą stworzyć ścieżkę dydaktyczną, na której będzie można zobaczyć romantyczny krajobraz z XIX w., tak bardzo inspirujący ówczesnych artystów.

250-hektarowy park powstał pod koniec XVIII wieku. Wtedy majątek w Bukowcu kupił hrabia Friedrich Wilhelm von Reden, minister gospodarki na dworze pruskim. Modę na zakładanie parków arystokrata przywiózł ze swoich podróży. Parkomania na dobre już trwała w Anglii.

Był to pierwszy duży przypałacowy park w Kotlinie Jeleniogórskiej. Później własne ogrody zaczęli zakładać inni arystokraci. W ten sposób powstała cała Dolina Pałaców i Ogrodów.

Park w Bukowcu, choć zniszczony, zachował wiele z dawnego uroku. Niegdyś było tu aż 50 stawów o powierzchni ponad 50 hektarów. Największe łączył system kanałów, po których można było pływać łódką. Do naszych czasów kanały nie dotrwały, zachowała się jedynie połowa stawów.

Dla rozrywki dawnych właścicieli majątku i ich gości zbudowano tu sztuczne ruiny opactwa i wiele innych budowli. W zamyśle fundatora miały obrazować kolejne etapy rozwoju ludzkości. Nad niewielką rzeką widzimy więc jaskinię - pierwsze mieszkanie człowieka, w parku znaleźć można jeszcze pozostałości po kamiennym kręgu druidów. Chata pokryta mchem - pierwszy prymitywny dom nie zachował się do naszych czasów, niewiele zostało ze średniowiecznej wieży rycerskiej, która pełniła rolę punktu widokowego. W Bukowcu warto odwiedzić pałac, który jest siedzibą Związku Gmin Karkonoskich. Na parterze zachowały się ozdobne sufity.

Oni tu mieszkają

Krzysztof Bartosik

Mieszkam tu od 40 lat. Moi rodzice sprowadzili się tu na rok przed moim urodzeniem z okolic Zakopanego, skąd pochodzi mój ojciec. To pewnie po nim odziedziczyłem miłość do gór. Za nic na świecie
nie zrezygnowałbym z możliwości codziennego spoglądania na Śnieżkę, Chojnik lub Szwajcarkę. Takie widoki mam z okna swojego domu. To poniemiecki budynek, dzielimy go razem z sąsiadami. Jest ciasno,
ale przytulnie.

Patryk Mnich
Mieszkam w Bukowcu od urodzenia, czyli od 21 lat. Uwielbiam to miejsce za ciszę i spokój. Miejscowość rozwija się pod względem turystycznym. Dzięki promocji Doliny Pałaców i Ogrodów i naszym zabytkom zagląda tu coraz więcej turystów, nawet z zagranicy. Trochę brakuje tu klubu dla młodzieży. Krucho jest też z pracą. Prawie wszystkie okoliczne zakłady zostały zamknięte. Pracujący mieszkańcy muszą dojeżdżać do innych miejscowości. Brakuje też porządnie zaopatrzonego sklepu. Na zakupy trzeba jeździć do Kowar.

Dorota Klempouz
W Bukowcu mieszkają moi rodzice i dziadkowie. Aktualnie jestem studentką jeleniogórskiego wydziału Akademii Ekonomicznej. Z Bukowcem wiążę plany na przyszłość, zamierzam założyć tu własną firmę. Sądzę, że ta wieś ma spory niewykorzystany potencjał. Może być atrakcją turystyczną, mamy wspaniałe zabytki, które powoli podnoszą się z ruin. Jest jeszcze sporo do zrobienia, np. mieszkańcy powinni bardziej zadbać o wygląd swoich posesji.

Blaski i cienie

• Rewelacyjne położenie w górach, wśród lasów. Okolica zachęca do aktywnego wypoczynku.

• Spokój, cisza i bezpieczeństwo. Mieszkańcy znają się nawzajem, przestępczość praktycznie tu nie istnieje.

• Dobre drogi, nowa kanalizacja i wodociąg. Miejscowy samorząd sporo inwestuje w poprawę infrastruktury.

- Brak pracy na miejscu. By znaleźć zatrudnienie, trzeba dojeżdżać np. do Jeleniej Góry. Okoliczne zakłady splajtowały.

- Trudno tu zrobić duże zakupy. Jest jedynie niewielki sklepik. Po większe sprawunki trzeba dojeżdżać np. do Kowar.
- Poprawy wymaga estetyka niektórych posesji. Nie wszyscy mieszkańcy o nie właściwie dbają.