Teatr im. Cypriana K.Norwida. 8 marca Mrożka na scenie studyjnej zaśpiewają Gruzini

Teatr im. Cypriana K.Norwida. W 2017 roku Mrożek brzmi zadziwiająco aktualnie. Sześć postaci – uzbrojony, ślepy dziadek, jego trzech wnuków, okulista i jego pielęgniarka opowiedzą nam zabawną i momentami mroczną historię. Dziadek z wnukami odwiedzają okulistę, aby odnaleźć i zabić niejakiego Karola. Kim jest Karol i czy zrobił im coś złego nie wiadomo dopóki Dziadek nie dostanie okularów i nie będzie mógł go rozpoznać….

Sztukę obejrzymy 8 marca o godz. 19 na scenie studyjnej Teatru im. Cypriana K.Norwida. Bilety są po 30 i 20 złotych.

Historia Teatru Batumi
8 lipca 1879 roku z inicjatywy Ketevan Zhuruli, żony szefa policji w Batumi, został założony klub miłośników teatru. W 1882 w specjalnie wybudowanym obiekcie z widownią na 450 miejsc powstał teatr. W 1890 roku przewodniczącym miłośników teatru został Davit Kldiashvili. 28 sierpnia 1912 roku odbyło się spotkanie aktorów na którym utworzono stowarzyszenie aktorów oraz wybrano Szalva Dadiani na reżysera scenicznego. To było fundamentem trzeciego profesjonalnego teatru w Gruzji. W 1921 Teatr w Batumi otrzymał tytuł Teatru Akademickiego. 18 marca 1937 roku na uroczystej ceremonii został otwarty nowy teatr, który składał się z miejscowej młodzieży wyszkolonej przez Teatru Rustaveli. Przez wiele lat odnosili oni sukcesy i pozostawił po sobie niezatarte ślady w teatralnym życiu Batumi. „19 marca 1952 roku Teatrowi w Batumi oddano nowy budynek. Został on zbudowany według projektu architekta I. Teplitskiego. W 1959 roku teatrowi nadano imię Ilii Chavchavadze. Od 2005 roku, kiedy Robert Sturua został powołany jako konsultant artystyczny do teatru, twórcze działania teatru radykalnie się zmieniło. Jego działania są nadal istotne w twórczym życiu teatru. Od 2014 roku dyrektorem artystycznym teatru jest Andro Enukidze, wybitny reżyser średniego pokolenia. Jako swoją pierwszą sztukę zaproponował on widzom bardzo interesującą wersję „Makbeta” W. Szekspira. W repertuarze teatru zauważalna jest swego rodzaju aspiracja w kierunku klasyki. Oprócz nieśmiertelnego Szekspira, Enukidze wystawił następujące spektakle: „Lawina”, „Prosta historia”, „Debaty o smakach”, „Noc Bondego”, „Pamiętniki czarownicy” oraz „Syndrom albo do kogo śpiewasz?”.