Tylko eutanazja?

(JELENIA GÓRA) - Dam sobie radę, wprawdzie mąż nie pracuje, dzieci są chore, a ja mogę stracić pracę, ale i tak się cieszę, bo nie mam raka - mówi Jolanta Lato, jedna z dwóch pielęgniarek zatrudnionych w przychodni paliatywnej. - Za to mam dwie ręce i sobie poradzę. Gorzej mają moi pacjenci, którzy często nie są w stanie wstać z łóżka, nie mówiąc o wyjściu z mieszkania.

- Siedem lat pracuję w tej przychodni, opiekowałam się setkami pacjentów i teraz dowiaduję się, że moja praca nie jest już potrzebna - dodaje Jolanta Lato. - Na pięciolecie placówki, krajowy konsultant opieki paliatywnej, prof. Jacek Łuczak podarował nam karetkę pogotowia. Była to nagroda za doskonałe wyniki w opiece nad chorymi. Gdzie tylko można, korzystamy z pomocy sponsorów. Często pomagają nam rodziny pacjentów, doceniając nasz wysiłek. I nagle okazuje się, że jesteśmy za drodzy. Ja powiem w domu, że jestem już niepotrzebna, nie wiem tylko, jak to powiedzieć pacjentom.
Marszałek kazał oszczędzać
- Zostałam zdyscyplinowana przez marszałka dolnośląskiego do szukania oszczędności w szpitalu - powiedziała Alicja Kućba, dyrektor jeleniogórskiego szpitala. - W związku z tym zastanawiamy się nad likwidacją tych przychodni, których koszty funkcjonowania są wyższe niż stawki płacone przez kasę chorych. Przychodnia paliatywna jest jedną z tych, które generują straty. Wiem, że to jest bolesne, ale musimy oszczędzać. Proszę raczej zapytać dlaczego kasa chorych nie jest w stanie zapłacić wyższych stawek za opiekę paliatywną.
Kasa żąda skierowań
Dolnośląska Kasa Chorych jako jedyna w Polsce wymaga skierowań od lekarza POZ na każdą wizytę w poradni. Lekarze Podstawowej Opieki Zdrowotnej nie chcą wystawiać tych skierowań, gdyż muszą sami zapłacić za wizytę z pieniędzy przekazywanych przez kasę chorych.
- Najjaskrawszym przykładem jest zdarzenie z Wlenia - opowiada Łukasz Kassolik, ordynator oddziału anestezjologii i intensywnej terapii w jeleniogórskim szpitalu. - Mieszkaniec miasteczka, chory na raka, uzyskał jedno skierowanie od lekarza POZ. Jednak lekarz nie chce wystawić drugiego skierowania, nie chce też iść z wizytą domową do pacjenta. Co on ma zrobić? Wyć z bólu? Mówi się, że lekarze POZ i pielęgniarki środowiskowe przejmą opiekę nad chorymi. To jest kompletne nieporozumienie, bo opieka nad chorymi to nie tylko podanie środków uśmierzających ból. Prawidłowa opieka wymaga wiedzy, doświadczenia i serca, bo nie każdy lekarz nadaje się do tej pracy. To jest obcowanie z nieuleczalnie chorymi, najczęściej świadomymi tego, że odchodzą.
Pozostaje uśpić?
- Pogotowie nie przyjeżdża do przewlekle chorych, bo to nie jest zagrożenie życia, - opowiada Teresa Obruszkiewicz, opiekująca się chorą matką, Jadwigą Dąbrowską. - O wyjściu do przychodni rejonowej nie ma mowy, bo matka już nie wstaje z łóżka. Mama na własny koszt jeździła do szpitala, bo miała bóle nie do wytrzymania. Tam, w listopadzie ubiegłego roku lekarz powiedział jej o poradni paliatywnej.
- Dopiero lekarze z poradni znaleźli radę na te nieustanne, potworne bóle - mówi słabym głosem Jadwiga Dąbrowska. - Dzięki nim czuję się znośnie, chodź już nawet ręki nie mogę podnieść do góry. Znalazłam tam tak dobrą opiekę i teraz mają być zlikwidowani?
- Jeśli mają żyć tylko zdrowi i bogaci to jest to dobra droga do celu, - mówi zagniewana Teresa Obruszkiewicz. - Niech kasa chorych, czy szpital zamiast poradni wprowadzą eutanazję to będzie uczciwsze rozwiązanie problemu. Bo inaczej zacznie się znowu droga przez mękę dla chorych i dla rodzin.